Er is nu een kleine week op het droge voorbij. We hebben een hoop gedaan, maar nog veel meer te doen. Er waren wat kleine pukkeltjes die wijzen op beginnende osmose. Om al het vocht daar uit te krijgen hebben we eerst met een beitel die blaasjes open gemaakt tot op het plastic en ook wat plastic verwijdert. Vervolgens een aantal keren afgespoten met aceton en toen meermalen goed warm geföhnd. We hebben de romp geschrobd en zoveel mogelijk haren en schelpen verwijderd. De spiegel hebben we met was behandeld en dat maakte zoveel verschil dat we nog twijfelen of we de gaan schilderen, alleen de reparaties schilderen en dan waxen of de reparaties met gelcoat repareren en dan waxen. Repareren met gelcoat schijnt het mooiste te zijn, maar wel moeilijk en best veel werk.

We hebben bijna de hele boot leeg gehaald. Een gehele barbecue kwam tevoorschijn, evenals bellenblaas, heerlijke shampoo, een extra marifoonantenne, 20 verschillende poetsmiddelen, zeekaarten ven het oostzee gebied, een stofzuiger uit 1950 vol met schimmel, radiootjes, reserve rubbers voor de pompen, reparatiekit voor een reddingsvlot, bouten, moeren, een complete doppenset, enz. enz...

Alle zeilen die aan boord lagen hebben we naar de schuur van de magic gebracht, maar eerst natuurlijk ff bekeken.

Ik verwachte:

Geel met groen, hier en daar een gat en vol met rafels.

Ik zag:

Wit of allerlei vrolijke kleurtjes,

zonder scheurtjes,

twee grootzeilen, twee genua's, een mooie genaker en een spi met een slurf.

Weer aan boord hebben we de vloer opengetrokken, dat was minder aangenaam.

Alles zit onder de olie en overal liggen slangen niet ergens of nergens naar toe gaan. Ik ben begonnen de boel in een kaart te tekenen, maar dat valt ook nog niet mee. De bedoeling is dat we zo weinig mogelijk slangen overhouden en misschien ook wat afsluiters en niet meer bruikbare meetpunten afdoppen. Het is lastig om alle olie weg te krijgen, aangezien we niet overal bij kunnen komen als we niet de dieseltank en motor weghalen. Maar we zijn er nog niet over uit of we dat wel gaan doen.

Je wil niet te fout te maken nu lui te zijn en daar later voor op je kloten te krijgen als op zee de bende toch niet goed bleek te zijn, maar je wil ook niet eeuwig verder gaan met alles wat je tegenkomt, want dan houdt het nooit op. Dan wordt je een eeuwige klusser en geloof me, daar zijn er al genoeg van. Mensen wiens boot nooit klaar genoeg is om te vertrekken, maar waarvan je weet dat dat ook nooit het geval gaat zijn, hoelang ze ook nog aan die boot werken. Met overigens als resultaat wel vaak prachtige, glimmende bootjes om naar te kijken.

De railing moest eraf omdat er nieuwe sikaflex in de schroefgaten moet om het lekken van boven te stoppen. Om alle voetjes van de railing te kunnen verwijderen hebben we de halve betimmering eruit geschroefd, geschroefd ja. De Deinemeid lijkt wel een bouwpakket, vrijwel ieder plekje waar je bij zou kunnen willen komen is te bereiken door een aantal schroefjes los te draaien en dan nog wat schroefjes los te draaien en dan nog wat uhm... schroefjes los te draaien. Maar goed, dan kan je dus wel overal bij zonder je betimmering te moeten slopen.