De eerste tocht loopt van Jirnsum naar Franeker.

Het lijkt in eerste instantie geen wereldreis, maar je moet niet vergeten dat de Deinemeid de afgelopen vijf jaar niet echt van huis is geweest, wat de kijk op de reis van Jirnsum naar Franeker misschien toch wat verandert.

Met twee paar gezonde natte voeten stappen we aan boord. We zullen vandaag in principe op de motor varen, aangezien Marijn de mast en verstaging nog niet helemaal vertrouwd.

De instructies luidden: eerst goed voorgloeien, een seconde of 30 en flink wat gas erbij, want de net gereviseerde brandstofpomp was wel ingebouwd maar niet afgesteld.

Na een aantal keren goed doorstarten lukte het dan toch. Pas op! Niet te snel het gas weer terug want dan is ie weer uit. Koelwater? Ja, koelwater. Dat is twee.

Nog wat wachten voor een sper bij leeuwarden die alleen voor pleziervaart geld, ja dat is dan toch ff wennen, maar goed, mooi tijd een emmer en een schrobber de regelen. Dus om zes uur is het meeste groen verandert in een kleur die beter bij het schip past.

Dan wordt de tocht vervolgd.

Natte voeten, vermoeidheid, regen en kou beginnen nu langzaam de grote 'we hebben net een boot gekocht extase’ te vervangen.

Maar tot nu toe gaat alles goed, dus we hebben er nog volop zin in.

Dan hoort Marijn een sissend geluid. Snel trekt hij het stuurboord bankje open om naar de motor te kunnen kijken, zijn hoofd verdwijnt in het bankje en een gedeelte van zijn bovenlichaam volgt.

Psjh...sjrr... Het koelwateraftapkraantje van de motor blijkt niet goed dicht te zitten. We zijn waarschijnlijk al heel wat koelwater verloren. We vullen het bij met wat water en koelvloeistof wat nog aan boord lag, maar het bleek niet genoeg. Motor aan de kook.

We maken een noodstop bij een militair terrein waar overal verboden aan te leggen borden staan. Nood breekt wet.

Daar mag je vast ook wel plassen, toch?

We vullen het koelwatersysteem op met buitenwater zonder stukjes, waarna we zonder al te veel problemen Franeker bereiken. Vriend Heine zorgt voor alcohol, eten, gezelligheid en dekens.

Nu weten we in ieder geval dat het bed lekker slaapt.

De hele nacht en ochtend worden gekenmerkt door stortbuien en windvlagen. We blijven nog even langer in bed liggen, maar willen dan toch echt graag verder naar Harlingen.

Door het doorstarten gaan de start accu's echter leeg, maar het leggen van een stroomdraadje lijkt geen oplossing te bieden. Heine komt met startkabels om de lichtaccu's door te kunnen lussen. Na enig gepruts lijkt de motor dan toch weer te lopen. Je moet echter wel gas blijven geven. Marijn zet de motor in zijn werk en wil weer gas geven. De morse hendel blijkt echter een losse slinger te zijn geworden. We knopen de Deinemeid maar weer ff vast. De tandwieltjes van de morse hendel blijken volledig verroest en daardoor dol geworden.

Uiteindelijk besluiten we om haar in Franeker achter te laten, we moesten namelijk eigenlijk al drie uur geleden in Harlingen zijn.

Dag boot, bedankt buurvrouw die op wil passen, dag bootje, tot snel.