maandag 25 augustus 2014





Het is nog donker als we de boot zeilklaar maken. Het voelt bijna alsof we stiekem vertrekken. Als we tussen de boca's (drie kleine onbewoonde eilandjes tussen Trinidad en Venezuela) zitten wordt het langzaam licht. Met goede moed motoren we een uurtje tot de luwte van de nacht verdwijnt en de voorspelde zuidoostelijke wind ons naar Tobago zal blazen. We varen in de neer onder Trinidad en schieten lekker op. Helaas blijft de wind zwak en moeten we toch een keer het kanaal tussen Trinidad en Tobago oversteken, waar het erg hard de verkeerde kant op stroomt. Al met al wordt het meer een motorzeiltochtje dan een zeiltocht. Maar eigenlijk vinden we het wel best zo en mister Perkins komt ook weer eens aan zijn uurtjes.
Op Tobago is het nog precies als in onze herinnering, zo niet beter. Het is koeler en droger dan in Trinidad, het water is helder en schoon, gevuld met prachtige dieren. We chillen op het witte strand onder de palmbomen en hebben het idee dat we in het paradijs zijn aangekomen. De mensen zijn ook hier erg vriendelijk, doch afstandelijker. In Trinidad zit je iedere avond weer bij een andere lime (feestje), in Tobago doen ze het wat rustiger aan. Eigenlijk vinden we dat wel ff prettig. We voelen ons een stuk fitter als er niet iedere avond rum en Caribs gedronken worden.
Helaas moeten Jari en Isa al weer snel terug naar Nederland. Aangezien de rechter zowel Marijn als hun moeder een taakstraf heeft opgelegd, moet er eerst een ander plan komen om ze wat langer mee te kunnen nemen. Nederland is namelijk een van de twee landen ter wereld waar geen leerplicht, maar schoolplicht heerst.

Als Jari en Isa gevlogen zijn scharrelen we door naar een baaitje om de hoek, Mount Irvine. De sfeer is compleet anders. In tegenstelling tot Store Bay is het hier erg rustig en gebeurd er niet al te veel. Ook onder water ziet het leven er compleet verschillend uit en dat terwijl beide baaien slechts 6 mijl uit elkaar liggen. In de baai ligt nog een andere Nederlandse boot. Het is een houten kotter met een familietje erop. De moeder, Marije, is erg fan van suppen. Met suppen sta je op een surfboard met een peddel in plaats van dat je erop ligt en met je armen roeit. De locals zijn erg onder de indruk, want ze pakt ieder golfje dat in deze beroemde surfbaai voorbijkomt.
Met beide boten varen we een paar dagen laten weer terug naar Store Bay. Marijn gaat leren duiken. Al na de eerste lesdag is duidelijk dat hij er een nieuwe passie bij heeft. Op een duik ziet hij zelfs een grote schildpad, een twee meter lange haai en een gigantische manta rog. Ik ben verschrikkelijk jaloers, maar ook blij dat hij het zo leuk vindt, zodat we straks lekker samen kunnen gaan duiken.
De baai loopt vol met grote motorcruisers. Het is het weekend van de 'great race'. De snelste speedboten uit Trinidad en omgeving scheuren van Trinidad naar Tobago. Voor onze boot varen ze nog een klein parcours, waarna ze doorvaren naar Scarborough. De eigenaren blijken zich echter bij ons in de baai te verzamelen voor het feest. Voor we het weten ligt de baai vol met eilandjes van aan elkaar geknoopte boten. 's Avonds ontkomen we er niet aan en op de boot van de eigenaar van de winnende boot worden we ondergedompeld in Trinistyle party. Rum ohne ende, dansen tot je er bij neer valt, vrouwen in bikini's, mannen met dikke buiken en te veel geld en onderwater lampen die de zee omtoveren tot een privézwembad. We genieten van dit filmscenario. De volgende ochtend om 7 uur zijn de Trini's al weer vol aan het feesten, wij moeten echter verstek laten gaan. Tegen een Trini valt niet te feesten, dat leg je sowieso af!


zondag 3 augustus 2014










De Trini ontdekkingsreis gaat voort. We hebben met Norman

afgesproken in het centrum van Port of Spain. Na alle beangstigende
verhalen die we gehoord hebben, vinden we het daadwerkelijk een beetje spannend. Een vriendelijke oude Ier die we wat helpen met zijn bootje dat hij net heeft gekocht, geeft ons een lift naar Normans kantoor. Norman is volgens de mensen van TTSA de beste zeiler van Trinidad, maar naast dat hij zeilkwaliteiten heeft, kan hij vooral ook goed cuatro spelen. Enthousiast geworden door zijn vrolijke calypso's, gaan we nu met z;n allen een cuatro kopen. Zonder al te veel gedoe, komen we met de mooiste cuatro in een tas weer naar  buiten. Norman is druk en alweer onderweg naar zijn volgende afspraak.
Wij hebben echter nog wel zin om een beetje meer van Port of Spain te zien. We lopen de winkelstraat uit en voelen ons zeker niet onvelig. Als je maar in druk bevolkte gebieden blijft, lijkt het devies. Hongerig duiken we een kelder in waar doubles verkocht zouden worden. Binnen blijkt de verkoper echter meer geinteresseerd in zijn televisie, dan in het verkopen van doubles. Aan de andere kant van de kantine staan twee dames Caribisch voedsel te bereiden. We besluiten een gokje te wagen en worden dik beloond. Heerlijke broodvruchten, rijst, pasta, callalou en dumplings staan op het menu. We krijgen alle vier een bord zó vol, dat we denken het nooit op te kunnen. Met een overvolle buik, maar praktisch leeg bord, verlaten we echter de kelder. Wat was dat lekker!
Terug bij de boot wil iedereen ons leren hoe we de cuatro moeten bespelen. En vele jam- en oefensessies volgen nog.


In het weekend gaan we mee naar een georganiseerd reisje naar een strandje in de buurt. Maar voordat we gaan zwemmen maken we een wandeling door het regenwoud. We zien papagaaien en twee verschillende soorten apen!
Bij een van de muzieksessies leren we een familie kennen, die ons uitnodigt mee te gaan naar een strand aan de noordkust, Las Cuevas. Met iedere excursie wordt beter duidelijk wat Trinidad eigenlijk allemaal te bieden heeft. Je moet alleen wat verder gaan dan de maxitaxi routes om de plekjes te vinden. Als je het eiland echt goed wil leren kennen, heb je hier eigenlijk een auto nodig. Gelukkig hebben wij steeds meer vrienden met auto's en zien we zo de meest prachtige plekje.

De tropische storm Bertha is ondertussen voorbij getrokken en alweer bijna onderweg richting de azoren. Grappig dat orkanen dezelfde route kiezen als cruisers. Gelukkig meestal wel in het andere seizoen.
Ook Jari en Isa moeten volgende week alweer terug naar Nederland voor school. Als er geen nieuwe storm ontstaan op korte termijn zullen we daarom dinsdag eindelijk naar Tobago zeilen.