Het is nog donker als we de boot zeilklaar maken. Het voelt bijna alsof we stiekem vertrekken. Als we tussen de boca's (drie kleine onbewoonde eilandjes tussen Trinidad en Venezuela) zitten wordt het langzaam licht. Met goede moed motoren we een uurtje tot de luwte van de nacht verdwijnt en de voorspelde zuidoostelijke wind ons naar Tobago zal blazen. We varen in de neer onder Trinidad en schieten lekker op. Helaas blijft de wind zwak en moeten we toch een keer het kanaal tussen Trinidad en Tobago oversteken, waar het erg hard de verkeerde kant op stroomt. Al met al wordt het meer een motorzeiltochtje dan een zeiltocht. Maar eigenlijk vinden we het wel best zo en mister Perkins komt ook weer eens aan zijn uurtjes.

Op Tobago is het nog precies als in onze herinnering, zo niet beter. Het is koeler en droger dan in Trinidad, het water is helder en schoon, gevuld met prachtige dieren. We chillen op het witte strand onder de palmbomen en hebben het idee dat we in het paradijs zijn aangekomen. De mensen zijn ook hier erg vriendelijk, doch afstandelijker. In Trinidad zit je iedere avond weer bij een andere lime (feestje), in Tobago doen ze het wat rustiger aan. Eigenlijk vinden we dat wel ff prettig. We voelen ons een stuk fitter als er niet iedere avond rum en Caribs gedronken worden.

Helaas moeten Jari en Isa al weer snel terug naar Nederland. Aangezien de rechter zowel Marijn als hun moeder een taakstraf heeft opgelegd, moet er eerst een ander plan komen om ze wat langer mee te kunnen nemen. Nederland is namelijk een van de twee landen ter wereld waar geen leerplicht, maar schoolplicht heerst.

Als Jari en Isa gevlogen zijn scharrelen we door naar een baaitje om de hoek, Mount Irvine. De sfeer is compleet anders. In tegenstelling tot Store Bay is het hier erg rustig en gebeurd er niet al te veel. Ook onder water ziet het leven er compleet verschillend uit en dat terwijl beide baaien slechts 6 mijl uit elkaar liggen. In de baai ligt nog een andere Nederlandse boot. Het is een houten kotter met een familietje erop. De moeder, Marije, is erg fan van suppen. Met suppen sta je op een surfboard met een peddel in plaats van dat je erop ligt en met je armen roeit. De locals zijn erg onder de indruk, want ze pakt ieder golfje dat in deze beroemde surfbaai voorbijkomt.

Met beide boten varen we een paar dagen laten weer terug naar Store Bay. Marijn gaat leren duiken. Al na de eerste lesdag is duidelijk dat hij er een nieuwe passie bij heeft. Op een duik ziet hij zelfs een grote schildpad, een twee meter lange haai en een gigantische manta rog. Ik ben verschrikkelijk jaloers, maar ook blij dat hij het zo leuk vindt, zodat we straks lekker samen kunnen gaan duiken.

De baai loopt vol met grote motorcruisers. Het is het weekend van de 'great race'. De snelste speedboten uit Trinidad en omgeving scheuren van Trinidad naar Tobago. Voor onze boot varen ze nog een klein parcours, waarna ze doorvaren naar Scarborough. De eigenaren blijken zich echter bij ons in de baai te verzamelen voor het feest. Voor we het weten ligt de baai vol met eilandjes van aan elkaar geknoopte boten. 's Avonds ontkomen we er niet aan en op de boot van de eigenaar van de winnende boot worden we ondergedompeld in Trinistyle party. Rum ohne ende, dansen tot je er bij neer valt, vrouwen in bikini's, mannen met dikke buiken en te veel geld en onderwater lampen die de zee omtoveren tot een privézwembad. We genieten van dit filmscenario. De volgende ochtend om 7 uur zijn de Trini's al weer vol aan het feesten, wij moeten echter verstek laten gaan. Tegen een Trini valt niet te feesten, dat leg je sowieso af!