dinsdag 22 juli 2014



Het regent al de hele dag, de lucht is donkergrijs en de hemel wordt verlicht met bliksemflitsen. Het gerucht dat het regenseizoen niet meer bestaat wordt steeds minder geloofwaardig. We spelen Elfenland en kijken een filmpje. Morgen is er een funrace naar een eilandje, zo'n 9 mijl verderop. We hebben ons ook ingeschreven en hopen vurig dat het weer morgen beter is. 
Als het 's ochtends licht wordt zijn de wolken vertrokken. Er staat weinig wind en we leggen de spinnaker en gennakers klaar. Het is heerlijk om weer te zeilen met de Deinemeid. Dat was toch zeker een maand of 5 geleden! De race blijkt wel een erg hoog fun gehalte te hebben. Ondanks dat het door DE racegoeroe van Trinidad is georganiseerd, gaat bij hem als eerste de motor aan. De barbeque blijkt een hogere prioriteit te hebben. Wij hebben geen haast en als er weer een zuchtje wind komt, zeilen we rustig verder.
De barbeque is een groot feest. Naast voldoende eten en drinken hebben veel mensen hun muziekinstrument meegenomen. De mooiste wordt door de eigenaar een trashpan genoemd. Het doet denken aan een steelpan, maar bestaat uit vele kleine blikjes waar voorheen bonen, sap of groenten in hebben gezeten. Door de blikjes te verwarmen en met een hamer te bewerken heeft ieder blikje zijn eigen toon. De man blijkt een ware artiest. Het is bijna onmogelijk om stil te blijven staan als hij speelt.
Als het grootste feest voorbij is, is ineens iedereen verdwenen. Er ligt een boot bij ons langszij geknoopt, maar er is niemand meer aan boord. Alle boten zijn teruggevaren of hebben om het hoekje een wat beschuttere baai opgezocht. Op het eilandje waar we liggen werden vroeger  leprapatienten gestald, om besmetting te voorkomen. Nu is het verlaten en vind je er half geruineerde huizen en vooral grote bergen met vuilnis. Hoewel dat normaal lijkt voor heel Trinidad.

Als we ons net een beetje verlaten beginnen te voelen, komen de eerste bezoekers al met hun bijboot vanaf de baai om de hoek. Ineens zit de kuip vol met mensen. Gelukkig blijft het droog en tot in de nacht wordt er gepraat, gelachen en vooral heel veel muziek gemaakt. Het instrument is nu een quatro, een soort klein gitaartje, waar calypso overheen gezongen wordt. Calypso liedjes hebben een erg grappige tekst en een vrolijke melodie.
De volgende ochtend staat er een mooie wind en we krijgen een prachtige show van grote grijze dolfijnen en roze vlekken op hun lichaam. Dit zeilen smaakt duidelijk naar meer. Helaas kunnen we nog niet naar Tobago of Grenada, ivm met depressies op de atlantische oceaan, die mogelijk een orkaan zouden kunnen vormen. Tot die voorbij zijn blijven we dus nog even genieten van de Trini-gezelligheid.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten