Na een gezellige week met Kapitein Kooistra, brengen we Anne met de boot terug naar Arrecife. Na een vrij rustig tochtje varen we naar de ankerplaats. Netjes zoals die op de kaart staat aangegeven. Als we daar aankomen blijkt er echter een enorme marina in aanbouw te zijn. Overal lopen druk werkende bouwvakkers rond met gereedschap, ondersteund door graafmachines, betonmolens en aggregaten.
Dit is vast niet de mooie ankerplek die de Amerikaan van gisteravond me aanbeval. Het is even slikken, zo na het heerlijk rustige, idyllische Graciosa, maar we besluiten toch maar te blijven. In ieder geval vandaag. Arrecife blijkt een leuke stad en de haven is toch niet zo erg als hij op het eerste gezicht leek.
We blijven een goede week, klussen aan de boot en bevoorraden goed voor als Jari en Isa er straks zijn.


Tussendoor wordt de hele haven nog uitgenodigd voor een feest. We worden met de bus naar een zusterhaven gebracht en krijgen daar van alles te eten en te drinken. Daarnaast houdt de familie die de haven exploiteert een toespraak en ook Jimmy Cornell, voor velen een cruise-goeroe, wil wat vertellen. Naast dat hij zicht wel erg druk maakt over een paar fluisterende mensen achterin, heeft hij een mooi verhaal. Corneel is een van de mede oprichters van de ARC, waarin heel veel boten samen de oversteek naar de Carieb varen. Nu is dat aardig uit de klauwen gelopen event geworden, dat erg duur is en niet meer om de gezelligheid draait waar het volgens Cornell allemaal om begonnen was. Vandaar dat hij zich afgescheiden en een nieuwe organisatie heeft opgezet, die draait om duurzaamheid, gezelligheid, betaalbaarheid en gezinnen. Zo zijn alle boten met kinderen vrijgesteld van contributie.

We halen Heine, Andrea, Finn, Roald, Jari en Isa op en wonder boven wonder passen we met z'n allen in het kleine Citroentje dat we gehuurd hebben.
De overtocht terug naar Graciosa bracht een hoop kotsende kindertjes met zich mee. Gelukkig was dat alles snel vergeten zodra we aangekomen waren.

We genieten van een paar heerlijke stranddagen en maken een begin met het schoolprogramma.

Dan komt er een depressie aan, die ons doet besluiten vast richting Tenerife te gaan, om niet te lang vast te liggen op Graciosa.
De overtocht naar Tenerife is vrij ruig, met knotsige golven en af en toe harde wind.
Een bijzonder gezicht is het boven de wolken uitsteken van de Teide, de grootse berg van Spanje en west Europa. Zullen we die misschien nog gaan beklimmen? Er schijnt zelfs sneeuw op de top te liggen!
In de haven vinden we een onthutste havenmeester die niet snapt dat we aan de meeste afgelegen steiger, zonder stroom willen liggen en daarnaast twee grote boten vol met Harlingers. Haha, ben je hier, kom je de halve chartervloot tegen.
We zwaaien de Regina Maris uit, die gaat al oversteken.

Helaas liggen wij hier nog wel even vast. Het is maar de vraag of we zelfs nog wel op Gomera zullen komen. Alweer liggen er drie lage drukgebieden in de rij voor ons. Hetgeen hoogst ongebruikelijk is in deze tijd van het jaar. Maar goed, er is weinig of eigenlijk niets aan te doen. We doen iedere ochtend vier uur school en verkennen de stad. Het regent, regent en regent. He kleine slootje dat door de stad loopt verandert in een grote, snelstromende rivier. De haven loopt vol met alle troep die het water van het eiland af met zich mee heeft gesleurd en het is al snel niet meer denkbaar dat we gister nog in dit water hebben gezwommen. Boeken worden verslonden als verse tosti's, en de tosti's als spannende boeken.
Hoelang zouden we hier nog blijven? Met het laatste weerbericht als motivatie voor dat antwoord duurt dat nog wel eventjes. Maar zo is het ook gewoon, dingen gaan zoals ze gaan en het is zoals het is. Ook al is dat een vrij lege zin, toch zit er wat wijsheid in. Gelukkig moeten we weinig en kunnen we kiezen waarheen en wanneer, in tegenstelling tot de grote charters, zoals de Regina Maris, die zich aan een strak schema moeten houden. Daardoor zullen ze veel tegenwind hebben en hele stukken moeten motoren, zodat ze op tijd bij het volgende agendapunt arriveren.
Ik vermaak me wel, beetje knutselen, leren, chillen en het eiland verkennen. En dan mag het wel regenen, maar met 24 graden in mijn korte broek heb ik daar weinig last van!